KAMPAGNE VAN HET KOMITEE MAROKKAANSE ARBEIDERS IN NEDERLAND EN HET KOMTEE VAN WAO-SLACHTOFFERS

Dit pamflet heb ik geschreven in samenwerking met het KMAN.

Aan de organisaties van buitenlanders en de organisaties van Nederlanders in Amsterdam.

In deze tijd van bedrijfssluitingen en werkloosheid worden Nederlandse en buitenlandse arbeiders steeds meer met de gevolgen van een falend overheids-beleid gekonfronteerd.
Terwijl krampachtige pogingen worden gedaan om de winsten van de bedrijven op peil te houden worden de sociale uitkeringen drastisch verlaagd en tracht de overheid Nederlandse en buitenlandse arbeiders tegen elkaar uit te spelen om zo een krisispolitiek te kunnen voeren die uitsluitend in net belang van de ondernemers is. Buitenlanders worden in het kader van deze politiek vaak extra gediskrimineerd.

• Duizenden buitenlandse arbeiders worden, nadat ze hier vaak jaren gewerkt hebben op staande voet ontslagen en het land uitgezet.Ook bij arbeiders, die hier op legale wijze verblijven worden de vergunningen soms ingetrokken en gaat de vreemdelingenpolitie over tot uitzetting. Dit discriminerende beleid vindt plaats in het kader van de z.g. 1 november-wet, waarin de tewerkstelling van buitenlanders in Nederland wordt geregeld.Via deze wet worden de buitenlandse arheiders middels een systeem van tewerkstellingsvergunningen aan hun arbeidsplaats gebonden, zodat promotie of solliciteren naar een andere betrekking niet mogelijk is. Dit betekent, dat vele arbeiders weerloos zijn overgeleverd aan de krisispolitiek van de ondernemers.
• Nederland heeft met Marokko een nieuw akkoord gesloten over de betaling van kinderbijslag, zonder dat de Marokkanen in Nederland bij de totstandkoming van dit akkoord zijn betrokken. De kinder-
  bijslag wordt via de ABN in Casablanca overgeboekt naar een nationale bank, met het gevolg,dat de uitbetaling vaak maandenlang blijft geblokkeerd. Sommige families zien de kinderbijslag helemaal niet meer terug. Het KMAN eist,dat het akkoord tussen Nederland en Marokko wordt herzien, en dat er een mogelijkheid komt,om de kinderbijslag aan de vaders in Nederland uit te betalen, zodat zij kontrole kunnen uitoefenen op wat er met hun geld gebeurt. Ook met betrekking tot het ziekenfonds bevat het akkoord onrechtvaardige regelingen: voor WAO-ers en andere uitkeringsgerechtigden geldt, dat wanneer ze in Marokko ziek worden, het ziekenfonds niets uitkeert.
• Zowel op hun werk als in het kontakt met administratieve instellingen worden buitenlanders vaak gediskrimineerd. Daarbij wordt geen aandacht besteed aan taal-en kommunikatie-problemen, zodat velen niet worden ingelicht over hoe ze voor hun rechten kunnen opkomen. Dit verergert nog de toenemende onzekerheid die ontstaat door de ontslagen en de uitzettingen. Daarbij wordt men ook nog eens gekonfronteerd met de aktiviteiten van racistische clubs als de amicales,die een verlengstuk zijn van de diktatuur in het land van herkomst.
• De regering van nederland heeft in de afgelopen jaren verschillehde nota’s geproduceerd,waarin zij haar beleid heeft uiteengezet. Men kan hierbij denken aan de zg “Minderheden-nota. In deze nota’s worden op een paternalistische manier verschillende maatregelen aangekondigd die geheel passen in de zojuist genoemde verdeel-en heerspolitiek in krisistijd. De buitenlanders worden sterk belemmert in hun mogelijkheden, om zich overeenkomstig hun eigen identiteit en geschiedenis te organiseren en voor hun rechten op te komen. Daarbij wordt getracht hen te integreren in de Nederlandse samenleving door hen zeer beperkte inspraak te geven in gemeenteraden en inspraakorganen, met het gevolg dat zij hun identiteit dreigen te verliezen en hun mogelijkheden, om voor hun rechten op te komen sterk worden ingeperkt.